กรอบและโครงสร้างของก เก้าอี้ห้องนั่งเล่น เป็นองค์ประกอบสำคัญที่กำหนดความทนทาน ความมั่นคง และคุณภาพโดยรวม ภาพรวมของโครงและโครงสร้างของเก้าอี้ในห้องนั่งเล่นทั่วไปมีดังนี้:
วัสดุโครง: โครงทำหน้าที่เป็นโครงกระดูกของเก้าอี้และให้การสนับสนุนโครงสร้างทั้งหมด วัสดุทั่วไปสำหรับโครงเก้าอี้ได้แก่:
ไม้: เก้าอี้คุณภาพสูงมักมีโครงไม้เนื้อแข็ง ซึ่งสามารถทำจากไม้เนื้อแข็ง เช่น ไม้โอ๊ค ไม้เมเปิล หรือเชอร์รี่ อาจใช้ไม้อัดหรือไม้เอ็นจิเนียร์ก็ได้ โดยเฉพาะในตัวเลือกที่ประหยัดงบ
โลหะ: เก้าอี้สมัยใหม่บางรุ่นใช้โครงโลหะ เช่น เหล็กหรืออลูมิเนียม เพื่อรูปลักษณ์ที่ทันสมัยและทันสมัย กรอบโลหะมักมีน้ำหนักเบาและทนทาน
พลาสติก: ในเก้าอี้สมัยใหม่หรือกลางแจ้งบางรุ่น คุณอาจพบโครงที่ทำจากพลาสติกที่ทนทาน เก้าอี้เหล่านี้มีน้ำหนักเบาและทนทานต่อสภาพอากาศและความชื้น
ไม้เช่นประตูหน้าต่าง: วิธีที่ส่วนประกอบของเฟรมมารวมกันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความมั่นคง วิธีการต่อไม้แบบทั่วไป ได้แก่ :
ร่องและเดือย: ข้อต่องานไม้แบบดั้งเดิมนี้เกี่ยวข้องกับการสอดเดือย (ท่อนไม้ที่ยื่นออกมา) เข้าไปในร่อง (รูหรือช่อง) เพื่อสร้างการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งและทนทาน
ข้อต่อเดือย: ข้อต่อเดือยใช้เดือยไม้หรือโลหะเพื่อเชื่อมต่อไม้สองชิ้นให้ความแข็งแรงและความมั่นคง
สกรูและโบลท์: สกรูและโบลต์มักใช้ร่วมกับวิธีการต่อไม้อื่นๆ เพื่อยึดส่วนประกอบของเฟรมให้แน่น
เหล็กพยุงมุมและการเสริมแรง: อาจใช้การเสริมแรง เช่น เหล็กพยุงมุม การปิดกั้น หรือเหล็กยึดโลหะในพื้นที่สำคัญของเฟรมเพื่อเพิ่มเสถียรภาพ และป้องกันการโยกเยกหรือบิดเบี้ยวเมื่อเวลาผ่านไป
ระบบกันสะเทือน: ระบบกันสะเทือนซึ่งโดยทั่วไปประกอบด้วยสปริงหรือสายรัดได้รับการติดตั้งบนฐานเบาะเพื่อให้การรองรับและความสบาย ระบบกันสะเทือนประเภททั่วไป ได้แก่ :
สปริงคดเคี้ยว (รูปตัว S): สปริงคดเคี้ยวที่ให้การสนับสนุนทั่วทั้งเบาะนั่งอย่างสม่ำเสมอ มักใช้ในเฟอร์นิเจอร์สมัยใหม่
คอยล์สปริง: คอยล์สปริงเป็นสปริงที่พันแยกกันซึ่งให้การรองรับและความยืดหยุ่นที่ดีเยี่ยม พบได้ทั่วไปในเก้าอี้แบบดั้งเดิมและเก้าอี้คุณภาพสูง
สายรัด: สายรัดยางยืดมักทำจากยางหรือไนลอน ขึงไว้ทั่วโครงเบาะเพื่อรองรับ มักใช้กับเก้าอี้ราคาประหยัด
การบุนวมและการกันกระแทก: วัสดุบุนวม เช่น โฟม ไม้ตีนเป็ด และขนดาวน์จะถูกเพิ่มเข้าไปในเฟรมเพื่อให้ความสบาย ประเภทและความหนาของแผ่นรองส่งผลต่อระดับความสบายโดยรวมของเก้าอี้
เบาะ: เบาะของเก้าอี้ซึ่งรวมถึงผ้าหรือหนังติดอยู่กับโครงและแผ่นรอง วัสดุหุ้มเบาะอาจแตกต่างกันอย่างมากทั้งในด้านเนื้อสัมผัส สี และความทนทาน
แขนและพนักพิง: แขนและพนักพิงเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างของเก้าอี้และยึดติดกับโครงเก้าอี้ การออกแบบพนักพิงและแขนอาจแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับสไตล์และวัตถุประสงค์ของเก้าอี้
ขาและฐาน: ขาหรือฐานของเก้าอี้ให้การรองรับและความมั่นคง อาจเป็นส่วนหนึ่งของกรอบหรือติดแยกกัน ขาทำจากไม้ โลหะ พลาสติก หรือวัสดุอื่นๆ มีให้เลือกหลายสไตล์ ทั้งทรงเรียว ทรงโค้ง หรือทรงตรง
การตกแต่งและรายละเอียด: กรอบอาจเคลือบด้วยคราบ สี หรือการเคลือบอื่นๆ เพื่อเพิ่มรูปลักษณ์และปกป้องจากการสึกหรอ รายละเอียดการตกแต่ง เช่น งานแกะสลักหรืองานหล่อ อาจถูกเพิ่มเข้าไปในกรอบเพื่อความสวยงาม
โครงและโครงสร้างของเก้าอี้ในห้องนั่งเล่นถือเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าเก้าอี้จะทนทานต่อการใช้งานเป็นประจำ ให้ความสบาย และคงรูปลักษณ์ไว้เมื่อเวลาผ่านไป การเลือกใช้วัสดุ วิธีการต่อไม้ และเทคนิคการก่อสร้างอาจแตกต่างกันอย่างมาก ขึ้นอยู่กับการออกแบบ สไตล์ และการใช้งานที่ต้องการ เก้าอี้คุณภาพสูงมักมีลักษณะเด่นด้วยโครงที่แข็งแรง ไม้ต่อที่ทนทาน และระบบกันสะเทือนและกันกระแทกที่ผ่านการพิจารณาเป็นอย่างดี
